Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ DNA ΜΑΣ...

       Ἡ φιλοξενία (ἐτυμολογία ἀπὸ τὸ φιλῶ (= ἀγαπῶ) + ξένος) ἀναφέρεται στὴν πράξη τῆς περίθαλψης καὶ φροντίδας ἑνός ξένου στὸ σπίτι κάποιου. Ἦταν θεσμός γιὰ τοὺς ἀρχαίους νὰ ὑποδέχονται καὶ νὰ περιποιούνται τοὺς ξένους στὸ σπίτι τους. Πίστευαν ἰδιαίτερα στὴν ἰδέα τῆς φιλοξενίας καὶ τὴν θεωρούσαν ἠθικὸ χρέος καὶ ἱερὸ κανόνα τῶν θεῶν. Γι᾿ αὐτό καὶ οἱ ξένοι, ὢς σταλμένοι ἀπὸ τοὺς θεούς, θεωρούνταν πρόσωπα ἱερά, τιμημένα καὶ σεβαστά. Ἐπιπλέον, ὁ τρόπος ζωῆς τῶν Ἑλλήνων (ταξίδια, ἐμπόριο, πόλεμοι) εἶχε ἀποτέλεσμα νὰ βρίσκονται στοὺς δρόμους, σὲ ξένους τόπους, μὲ μεγάλη ἀνάγκη γιὰ κατάλυμα,βοήθεια ἢ προστασία. Μὲ τὸν θεσμό, λοιπόν, τῆς φιλοξενίας, ἔβρισκαν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὰ ποὺ ζητούσαν. Ἐξάλλου, οἱ ξένοι ἦταν καλοδεχούμενοι, γιατὶ ἦταν γιὰ πολλοὺς ἡ μόνη ἐπαφὴ μὲ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο καὶ πηγὴ πληροφοριῶν λόγῳ τῆς ἔλλειψης μέσων ἐπικοινωνίας.
      Ὁ θεὸς τῆς φιλοξενίας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων εἶναι ὁ Πατέρας τῶν Θεῶν, Ζεῦς, μὲ τὸ προσωνύμιο Ξένιος καὶ ἡ Ἀθηνὰ μὲ τὸ προσωνύμιο Ξενία. Ὁ Ζεῦς ἐκτὸς ἀπὸ φιλόξενος ἦταν καὶ τιμωρὸς ὅσων ἐκούσια χλέυαζαν καὶ κακομεταχειρίζονταν ὅσους ἀναζητοῦσαν τὴν φιλοξενία καὶ τὸ ἄσυλο, καθῶς ἐπίσης καὶ τοὺς φιλοξενούμενους οἱ ὁποίοι δόλια ἐκμεταλευόντουσαν τὴν φιλοξενία ποὺ τοὺς προσφερόταν ἀπὸ τοὺς οἰκοδεσπότες. Τραγικὰ παραδείγματα συνεπειῶν ἦταν ὁ Λυκάων καὶ οἱ Μνηστήρες τῆς Πηνελόπης.!
       Ὁ μύθος τοῦ Λυκάοντα εἶναι χαρακτηριστικὴ τιμωρία ἑνὸς οἰκοδεσπότη: Ὁ Λυκάων ἀναφέρεται ὢς ἰκανότατος, εὐσεβής καὶ δίκαιος βασιλιάς, ἐνῶ οἱ γιοὶ του ὢς ἐπώνυμοι ἥρωες καὶ ἰδρυτές πόλεων. Ὠστόσο, αὐτός καὶ οἱ γιοὶ του, ἀσέβησαν πρὸς τὸν Δία ὅταν τοὺς ἐπισκέφθηκε, δίνοντάς του νὰ φάῃ ἀνθρώπινο κρέας γιὰ νὰ διαπιστῶσουν τὴν παντογνωσία του. Ὁ θεὸς ἔσπρωξε μακριὰ του τὸ πιάτο μὲ ἀηδία καὶ εἶτε σκότωσε τὸν βασιλιά καὶ τοὺς γιούς του μὲ τὸν κεραυνὸ του, εἶτε τοὺς μεταμόρφωσε σὲ λύκους σύμφωνα μὲ τὸν Ἀπολλόδωρο. Ὁπότε προσβάλοντας ἕναν φιλοξενούμενο αὐτομάτως προσβάλεις τοὺς ἴδιους τοὺς θεοὺς.!
       Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔχουμε τὴν τιμωρία ἐκείνων ποὺ ἐκμεταλεύονται τὴν φιλοξενία ποὺ τοὺς προσφέρεται χωρὶς νὰ σέβονται τοὺς κανόνες φιλοξενίας. Οἱ Μνηστήρες τῆς Πηνελόπης κατέφτασαν ὅπως προστάζει ὁ Νόμος, φέροντας δώρα καὶ ζήτησαν τὸ χέρι τῆς Πηνελόπης, θεωρώντας ὅτι ὁ Ὀδυσσέας ἦταν νεκρὸς.! Μετὰ ἀπὸ ἔνα διάστημα ἡ ὑποψία γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Ὀδυσσέα ἔγινε πεποίθηση καὶ ἐκμεταλευόμενοι τὴν ἀπουσία του, καταχράστηκαν τὴν φιλοξενία τῆς οἰκοδέσποινας, γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἀδύναμη νὰ ἀντιπαρατεθῇ σὲ 20 ἄντρες καὶ τοὺς ἀκολούθους των, μετατρέποντας ἕναν εὐγενὴ οἴκο σὲ χοιροστάσιο καὶ δὲν σεβάστηκαν τὴν ἐπιθυμία της γιὰ τὴν ἀποχώρησή τους. Αὐτὸ ἦταν τὸ πρῶτο ἀδίκημα, ἀργότερα ὅταν παρουσιάστηκε ὁ Ὀδυσσέας μὲ ὄψη ζητιάνου ποὺ ἀναζητοῦσε βοήθεια καὶ φιλοξενία, διέπραξαν καὶ δεύτερο.! Τοῦ συμπεριφέρθηκαν μὲ τὸν χειρότερο τρόπο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ συμπεριφερθῇ ἄνθρωπος σὲ ἄνθρωπο. Ἡ ἀνταμοιβὴ τους ἦταν ἀντάξια τῆς συμπεριφορᾶς των, ΘΑΝΑΤΟΣ.! Φαίνεται ἀκραῖο; Εἶναι, ἀλλὰ τὰ ἀκραῖα προβλήματα ἀπαιτοῦν καὶ ἀκραῖες λύσεις.!
       Τὴν σημερινὴ ἐποχή, ἔχοντας οἱ ἴδιοι τὸ βαρὺ πλήγμα τοῦ ξεριζωμοῦ, ἡ φιλοξενία σημαίνει περισσότερα.! Λὀγῳ αὐτοῦ τὰ πρώτα κύματα μεταναστῶν πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἡ Ἑλλάδα τὰ ἀγκαλιάσε καὶ τὰ φιλοξενήσε ὑπὲρ τοῦ δέοντος ὠς σὰν νέα Πηνελόπη (λέω Πηνελόπη διότι τὰ κύματα μεταναστῶν φέρθηκαν ὢς μνηστήρες αὐτῆς) καὶ τώρα ποὺ τοὺς ζητείται ἡ ἀποχώρησὴ τους, ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες φαίνονται ἀνυπεράσπιστοι στὶς ὀρδὲς ποὺ συνεχίζουν νὰ ἔρχονται, λείπει ὁ Ὀδυσσέας γιὰ νὰ δώσῃ ἕνα τέλος.! Ὅταν ἔρθῃ, πάντως, θὰ βρῇ τὴν Εὐρύκλεια, τὸν Εὔμαιο καὶ τὸν Φιλότιο νὰ τὸν βοηθήσουν στὴν δύσκολη ἀποστολὴ του καὶ τὴν Πηνελόπη ποὺ ἀποζητᾶ τὴν λύτρωση.!
       Σὲ ἀπόσπασμα τοῦ Θουκυδίδη (Περικλέους Ἐπιτάφιος), ὁ Περικλής ὰναφέρει ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι διατηρούσαν τὴν πόλη τους ἀνοικτή σὲ ὅλους, δὲν ἔδιωχναν τοὺς ξένους καὶ δὲν τοὺς ἐμπόδιζαν νὰ γνωρίσουν τὸν πολιτισμὸ τῆς Ἀθήνας. Mὲ τὸν ὅρο «ξένοι», ὁ Περικλής ἐννοεῖ τοὺς ὑπόλοιπους Ἕλληνες, πλῆν τῶν Ἀθηναίων καὶ ὄχι τοὺς ἀλλοεθνείς. Oἱ μέτοικοι στὴν Ἀρχαία Ἀθῆνα ἦταν Ἕλληνες ἀπὸ ἄλλες πόλεις καὶ ὄχι ἀλλοεθνείς (βάρβαροι, κατὰ τὴν ἀρχαία ἑλληνική ὁρολογία). 
       Τώρα θέλουν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι οἱ πρόγονοὶ μας προσέφεραν φιλοξενία ἄνευ ὅρων καὶ ὅτι κι ἐμεῖς πρέπει νὰ κάνουμε τὸ ἴδιο.!

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, ΕΙΔΑΛΛΩΣ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΘΕΟΥΣ.!

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ....

           Τὸν καιρὸ τοῦ μεσαίωνα οἱ θεραπευτὲς, οἱ ἀστρολόγοι, οἱ ψυχαγωγοὶ καὶ ὅσοι ἀσχολοῦνταν μὲ τὴν Πατρώα θρησκεία καὶ ἐπιστήμες θεωρούνταν δαιμόνιοι (γνώστες) καὶ ἐχθροὶ τῆς νέας ἐποχῆς καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς μαγείας, ἔστω καὶ μὲ ἐνδείξεις, τὸν συλλάμβαναν καὶ τὸν ὀδηγούσαν ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως μὲ τὶς γνωστὲς συνέπειες.! Σήμερον οἱ μάγισσες τῆς ἐποχῆς εἶναι ὅποιος μιλᾶ γιὰ ἔθνος, γιὰ φυλὴ, γιὰ Ἑλλάδα καὶ γιὰ Δικαιοσύνη, πλέον δὲν τὸν ἀποκαλοῦν Μᾶγο ἢ Μάγισσα ἀλλὰ Φασίστα καὶ τρομοκράτη, ἀφήνοντας τοὺς πραγματικοὺς τρομοκράτες ἐλεύθερους νὰ χειραγωγοῦν τὸν Ὄχλο.!

           Ἦρθε καιρὸς νὰ γράψουμε τί πραγματικὰ εἶναι ὁ Ἐθνικιστὴς γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ γιατί τὸν κυνηγοῦν ἀπὸ κάθε ἄκρη της; Τί εἶναι ἡ Δημοκρατία μας καὶ σὲ ποιοὺς ἀπευθύνεται; Ἂς ἀπαντήσουμε ἀναλυτικὰ καὶ μὲ στοιχεία σὲ κάθε μία ἀπὸ τὶς ἐρωτήσεις:

Γενικὸς ὅρος τοῦ ἐθνικιστὴ εἶναι 1.αὐτὸς ποὺ εἶναι τόσο ἀπόλυτα ἀφοσιωμένος στὰ δικά του ἐθνικά ἰδεῶδη καὶ ἀγωνίζεται μὲ τόσο πάθος καὶ φανατισμὸ γιὰ τὴν ἐπικράτησή τους, ὤστε νὰ ἐκδηλώνῃ μιὰ συμπεριφορὰ περιφρόνησης καὶ ἐχθρότητας πρὸς ἄλλα ἔθνη· 2. αὐτὸς ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ τὰ δικὰ του ἐθνικὰ ἰδεῶδη μὲ πάθος, ἀλλὰ χωρὶς νὰ παύῃ νὰ ἀναγνωρίζῃ καὶ νὰ σέβεται τὰ δίκαια ἄλλων ἐθνῶν.! Ἡ ἐρμηνεία μὲ τὸ νούμερο ἕνα εἶναι αὐτὴ ποὺ δίνουν οἱ προβοκάτορες οἱ ὁποίοι βλέπουν μάγισσες καὶ ἀγωνίζονται μὲ ἀμέριστο πάθος γιὰ τὴν συγχώνευση τῶν ἐθνῶν καὶ κυρίως τὴν ἐξάληψη τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους.! Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ἰσχύει ἡ δεύτερη ἐκδοχὴ, ἀπόδειξη ὅτι πολεμᾶμε γιὰ τὸ δίκαιο καὶ ἀμυνόμαστε στὸ ἄδικο, διότι ἡ Νέμεσις καὶ ἡ θεία Δίκη εἶναι στὸ πλευρὸ τοῦ δικαιούχου καὶ οἱ Ἕλληνες δὲν πολεμᾶμε ἐνάντια σὲ θεοὺς.! Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὁ Ἕλληνας ἐθνικιστὴς εἶναι ἡ ψυχὴ της καὶ ὁ μόνος ποὺ θὰ παλέψῃ γιὰ ἐκείνην ἐνάντια σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ θὲλουν νὰ τὴν κατακτήσουν μὲ κάθε μέσον.!

           Ὅταν ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες δὲν ἦταν ὑπὸ κατοχή (ἐξουσιαστικὴ ἢ θρησκευτική) καὶ ἦταν καθ᾿ ὅλα ἐλεύθεροι ἀπὲτρεψαν δύο αὐτοκρατορίες 1. τῶν Ἀτλάντων (σύμφωνα μὲ τὸν Πλάτωνα στὸν Τίμαιο) καὶ 2. τῶν Περσῶν νὰ κατακτήσουν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὰ ἄλλα ἐλεύθερα ἔθνη, ἀπελευθερώνοντας τοὺς ἤδη ὑποταγμένους.! Καὶ ὅλα αὐτὰ οἱ ἐθνικιστὲς Ἕλληνες, πολέμιοι ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἐστιῶν.! Σήμερα, ἔστω καὶ ὑποσυνείδητα, μάχονται γιὰ τὰ ἴδια ἰδανικὰ (προπάντων γιὰ νὰ ξαναγυρίσῃ ἡ Ἑλλάδα στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων) καὶ νὰ μπορέσουν ὅλα τὰ ἔθνη νὰ ζήσουν ἀξιοπρεπῶς στὰ μέρη καταγωγῆς τους.! Λόγῳ αὐτοῦ, οἱ ὀργανωτὲς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, νιώθουν νὰ χάνουν τὸν ἔλεγχο, διότι ἡ σπίθα τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα πυροδότησε τὴν Εὐρῶπη ὄπως κάποτε ἐξάπλωσε τὴν φωτιὰ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν γραμμάτων.! Ἔτσι κάνουν ὅτι ἔκαναν καὶ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεσαίωνα ἀπροκάλυπτα καὶ χωρίς ἐνδιασμοὺς.!

           Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως Δημοκρατία βρίσκεται στὰ συνθετικὰ «δήμος» (τὸ σύνολο ἢ ἡ συνέλευση τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα) καὶ «κράτος» (δύναμη, ἐξουσία, κυριαρχία). Ὁ ὅρος ἐπινοήθηκε κατὰ τὸν πέμπτο αἰῶνα π.χ., στὴν Κλασικὴ Ἑλλάδα, καὶ χρησιμοποιήθηκε κατ᾿ ἀντιδιαστολὴ μὲ τὴν Μοναρχία, τὴν Ἀριστοκρατία καὶ τὴν Ὁλιγαρχία. Σήμερα, στὴν καθομιλουμένη, χρησιμοποιείται συνήθως κατ' αντιδιαστολὴ μὲ τὸν ὅρο Δικτατορία. Ἡ λέξη «κράτος» ἦταν μία ἀπροσδόκητα σκληρὴ λέξη. Στὶς λέξεις «μοναρχία» καὶ «ὁλιγαρχία» τὸ δεύτερο συνθετικὸ «ἄρχω» σημαίνει «κυβερνῶ, ὀδηγῶ, κυριαρχῶ». Εἶναι πιθανὸν ὁ ὅρος «Δημοκρατία» νὰ ἐπινοήθηκε ἀπὸ τοὺς δυσφημιστὲς της ποὺ ἀπέρριπταν τὴν πιθανότητα μίας, οὔτως εἰπεῖν, «δημαρχίας». Ὁποιαδήποτε κι ἂν ἦταν ἡ ἀρχικὴ ἀπόχρωση, ὁ ὅρος υἰοθετήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους Δημοκρατικοὺς ὤστε νὰ δηλώνῃ «τὸ πολίτευμα ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο ἡ ἐξουσία βρίσκεται στὰ χέρια τῆς συνέλευσης τῶν ἐχόντων πολιτικὰ δικαιώματα». Ἡ Δημοκρατία μας προστατεύεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα ἀπὸ τὸν καιρὸ ἀκόμα τοῦ Σόλωνος, στὴν νέα ἰστορία συντάχθηκε νέο ἐπὶ καιροῦ Ὄθωνα  τὸ 1843 ἔξω ἀπὸ τὰ βασιλικὰ ἀνάκτορα τὴν σημερινὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων. Τὰ τελευταία χρόνια οἱ κυβερνῶντες βγάζουν ὑπουργικὰ διατάγματα καὶ ὑπουργικοὺς νόμους, παραγκονίζοντας καὶ παραβιάζοντας τὸ Σύνταγμα, τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζει σχεδὸν κανένας ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Τὸ Σύνταγμα ἀπευθύνεται στὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ καὶ σὲ ὅσους ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα εἶναι οἱ αὐτόχθονες καὶ ὄχι οἱ φιλοξενούμενοι, πόσο μάλλον οἱ εἰσβολεῖς.!

          Ἐδῶ τίθεται τὸ θέμα τῆς φιλοξενίας ἡ ὁποία ὑπάρχει ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων καὶ τιμᾶται ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες στὸ πρόσωπο τοῦ Ξένιου Δία. Οἱ φιλοξενούμενοι ἔχουν δικαιώματα ὅπως ἔχουν καὶ ὑποχρεώσεις (δὲν θὰ ἐπεκταθῶ ἐπὶ τοῦ θέματος, θὰ γραφτῇ ἄλλο ἄρθρο ἐν καιρῷ περὶ φιλοξενίας).

         Τὸ Κυνήγι Μαγισσῶν ἄρχισε, οἱ Ἐθνικιστὲς εἶναι στὸ στόχαστρο καὶ μᾶς ὀδηγοῦν ὁλοταχῶς σὲ νέο ἐμφύλιο, ἀν καὶ στὴν πραγματικότητα ἀπὸ τὸ 1945 δὲν σταμάτησε τὸ 1950 ἀλλὰ συνεχίζεται μέχρι καὶ σήμερα μονομερῶς προκαλώντας τὴν ἀντίδραση.

Υ.Γ.  «Ὅταν ὁ Ἕλληνας πάψῃ νὰ εἶναι ἐθνικιστής, θὰ πάψῃ νὰ εἶναι Ἕλληνας» --Ἴων Δραγούμης--