TΗι ΚΑΛΛΙΣΤΗι Ή ΤΗι ΑΡΙΣΤΗι;

        Στὴν Θεογονία τοῦ Ἠσιόδου μαθαίνουμε τὸ "γενεαλογικό" δέντρο τῆς Ἔριδος, ἡ ὁποία εἶναι κόρη τῆς Νυκτός. Ἀδέρφια τῆς Ἔριδος εἶναι ὁ στυγερὸς Μόρος, ἡ μαύρη Κήρα, ὁ Θάνατος, ὁ Ὕπνος, ὁ Μώμος, οἱ Μοίρες, ἡ Νέμεσις , ἡ Ἀπάτη, ἡ Φιλότητα καὶ ὁ Γῆρας. Παιδιὰ τῆς Ἔριδος εἶναι ὁ Πόνος, ἡ Λήθη, ἡ Πείνα, οἱ Ὀδύνες, οἱ Συμπλοκές, οἱ Μάχες, οἱ Φόνοι, οἱ Ανδροσκοτωμοί, οἱ Φιλονικείες, οἱ Ψευδολογίες, οἱ Διαφωνίες, ἡ Κακονομία (ἀναφέρεται στοὺς συμπαντικοὺς Νόμους), ἡ Ἄτη* καὶ ὁ Ὄρκος. Θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἡ θεὰ τῆς ζήλιας, τῆς διχόνοιας καὶ τοῦ τσακωμού.
       Στὴν Ιλιάδα τοῦ Ὁμήρου στὴν περιγραφὴ γιὰ τὸν γάμο τοῦ Πηλέα μὲ τὴν Θέτιδα, λαμβάνουμε τὴν πληροφορία πὼς λόγῳ τοῦ ἰδιαίτερου τοῦ χαρακτῆρος της, δὲν τὴν κάλεσαν γιὰ νὰ μὴν προκαλέσῃ κάποια φιλονικία. Ἐκείνη προσβεβλημένη ἐμφανίστηκε ἐν μέσῳ τῆς γιορτῆς καὶ γλίστρησε ἕνα χρυσό, περίτεχνο μῆλο τὸ ὁποῖο εἶχε τὴν ἐπιγραφὴ "ΤΗι ΚΑΛΛΙΣΤΗι" δηλαδῆ στὴν ὀμορφότερη.
       Ὅλες οἱ θεὲς ποὺ ἦταν καλεσμένες προσπάθησαν νὰ διεκδικήσουν τὸ μῆλον τῆς Ἔριδος, μὰ ὅταν μέσα σὲ αὐτὲς τὸ διεκδικούσαν καὶ οἱ τρεῖς καλύτερες και καλλίτερες θεὲς οἱ ὑπόλοιπες ἀποσύρθηκαν. Πάνω στὴν ἀψιμαχία τους εἴδαν τὸν Πάρη, τὸν υἰό τοῦ Πριάμου, ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νὰ κάνῃ τὴν ἐπιλογή.
       Οἱ θεὲς ἐμφανίστηκαν μπροστὰ του κι ἀφοῦ τοῦ ἐξήγησαν τί ζητούσαν ἀπὸ ἐκείνον τοῦ ἔδωσαν τὸ μῆλο καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ ἐπιλέξῃ τὴν καλύτερη, ἐκείνος δυστακτικός, πῶς νὰ μὴν ἦταν ἄλλωστε, ἀπέναντί του εἶχε τὶς τρεῖς ὠραιότερες καὶ καλύτερες θεές. Ἔτσι ἡ κάθε μία τοῦ εἶπαν τί θὰ ἀπολάμβανε, σὲ περίπτωση ποὺ τὴν ἐπέλεγε. Ἡ Ἥρα πῆρε πρώτη τὸν λόγο καὶ τοῦ ἔταξε μιὰ εὐτυχισμένη, συνετὴ οἰκογενειακὴ ζωὴ καὶ νὰ γίνῃ ἕνας δοξασμένος βασιλιάς. Ἡ Ἀθηνᾶ, μὲ τὴν σειρὰ της, τοῦ ἔταξε νὰ γίνῃ ἕνας σοφὸς βασιλιάς καὶ κορυφαῖος τεχνίτης. Ἡ Ἀφροδίτη τοῦ ἔταξε τὸ εὔκολο ὑλικό κέρδος καὶ τὴν καλλίστη θνητὴ γιὰ σύζυγό του.
        Ὁ Πάρης, εἶχε τρεῖς ὑπέροχες ἐπιλογές, καὶ διάλεξε τὴν πιὸ δελεαστική καὶ ἔτσι ἔδωσε τὸ μῆλο στὴν Ἀφροδίτη. Μετὰ ἀπὸ χρόνια ἡ Ἀφροδίτη ἐκπλήρωσε τὴν ὑπόσχεσή της καὶ τὸν ἔστειλε στὴν Σπάρτη, ἀπὸ ὅπου πἦρε τὴν Ὠραία Ἑλένη καὶ ὅτι θησαυρὸ μποροῦσε ἀπὸ τὸν Μενέλαο καὶ γύρισε πίσω στὴν Τροία.
        Προκάλεσε τὸ μένος τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ Τροία πλήρωσε τὸ τίμημα καὶ γνώρισε τὴν ἐκθεμελίωσή της.

       Στὸ παραπάνω κείμενο δὲν ἀνθρωποποιοῦνται οἱ θεὲς, ἀλλὰ θεοποιοῦνται οἱ ἐπιλογές τοῦ Πάρη καὶ τοῦ κάθε Πάρη. Ὁ Πάρης εἶναι τὸ δείγμα τοῦ μέσου ἀνθρώπου καὶ τὸ πῶς σκέφτεται. Ἀποφεύγει τὴν πνευματικὴ καὶ σωματικὴ ἐργασία ὅταν ὑπάρχει ὁ εὔκολος τρόπος, ἀλλὰ ὁ δρόμος τῆς Ἀρετῆς εἶναι δύσβατος καὶ θέλει κόπο γιὰ νὰ φτάσῃς στὸ τέρμα. Ἡ εὔκολη λύση πολλὲς φορὲς ὀδηγεῖ σὲ Τρωικὰ (τραγικά) ἀποτελέσματα καὶ ὁ ὑπόλογος δὲν εἶναι μόνο αὐτὸς ποὺ πράττει ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ποὺ συμπράττει μὲ τὴν σιωπὴ καὶ τὴν συγκάλυψη τῶν ὅσων γίνονται.

Καὶ ἐδῶ τίθεται ἕνα ἐρώτημα ποὺ ὁ καθένας πρέπει καθημερινὰ νὰ ἀπαντᾶ στὸν ἐαυτὸ του:
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΔΙΑΛΕΓΕΤΕ; ΤΗι ΚΑΛΛΙΣΤΗι Ή ΤΗι ΑΡΙΣΤΗι;


*Ἡ Ἄτη κατὰ ἄλλους εἶναι κόρη τοῦ Ἰκέσιου Δία καὶ ἀδερφὲς της αἱ Λιταῖ.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΙΕΓΡΑΜΜΕΝΗ

        Εἶναι χρόνια τώρα ποὺ προσπαθοῦν νὰ μᾶς τελειώσουν ὡς Ἔθνος. Παραποιοῦν τὴν ἱστορία μας, σβήνουν τὴν μνήμη μας, διασύρουν τὸ ὄνομά μας, καπηλεύονται τὶς ἔρευνες καὶ τοὺς ἄθλους τῶν προγόνων μας. Πῶς;! Πῶς ἀλλιῶς, μὲ τὸ νὰ ἀποκρύπτουν τὴν συμβολὴ ἄλλων λαῶν στὰ δεινὰ ποὺ ἔχουν ὑποστῆ τὸ Ἔθνος καὶ ἡ Πατρίδα μας, νὰ παραποιοῦν τὰ αἴτια τῆς ἐξαθλιώσεώς ἠμῶν, χλευάζοντας τοὺς προγόνους ἠμῶν καὶ ἀποδίδοντας τὸν πολιτισμὸ καὶ τὰ ἐπιτεύγματα τῶν προγόνων ἠμῶν σὲ πλασματικὰ πρόσωπα τῆς δικῆς των φυλῆς.!
        Ὄχι, αὐτὸ δὲν συμβαῖνει τὰ τελευταία δέκα χρόνια, ὅπου συστηματικά, ἀπροκάλυπτα καὶ χωρὶς ἐνδοιασμοὺς κάνουν ἐν τάχει· ἀλλὰ ἔχει κατὰ πολὺ παλαιότερες ῥίζες ἡ ἀποσύνθεσις τοῦ Ἔθνους μας.
        Ὅπως εἶπε καὶ ὁ Κίσινγκερ: «Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι δυσκολοκυβέρνητος καὶ γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸν πλήξουμε βαθειὰ στὶς πολιτισμικὲς του ῥίζες. Τότε ἵσως συνετισθῇ. Ἐννοῶ, δηλαδή, νὰ πλήξουμε τὴν γλῶσσα, τὴν θρησκεία, τὰ πνευματικὰ καὶ ἱστορικὰ του ἀποθέματα, ὥστε νὰ ἐξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του νὰ ἀναπτυχθῇ, νὰ διακριθῇ, νὰ ἐπικρατήσῃ [...]». Αὐτὸ μὲ δόλο τὸ ἔχουν ξεκινήση ἀπὸ τὸν πέμπτο (5ο) π.κ.χ. αἰῶνα, ὅπου γιὰ χάρη τῆς διάδοσης τῆς ἑλληνικῆς γλῶσσης σὲ λαοὺς κατωτέρου ἐπιπέδου, ἀπλοποίησαν τὴν γλῶσσα μας, ἐπηῤῥέασαν τὸ πολιτικὸ μας σύστημα, ὅταν ἡ Ῥῶμη ἔκανε αὐτοκρατορία ἔκανε δικὴ της θρησκεία χτυπώντας μας στὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά μας μέσῳ τῆς ἐπιβολῆς τῶν ἐξουσιῶν, καὶ τὸ κορυφαῖο ὅλων σβήνουν τὴν Μνήμη μας παραποιώντας τὴν ἱστορία μας καὶ ἀποκρύπτοντας κομμάτια της γιὰ νὰ μὴν κακοκαρδίσουμε τοὺς μισοῦντες τοῦ Ἔθνους μας.
        Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες στὰ ὅπλα καὶ στὶς εὐθεῖες ἐπιθέσεις ἤμαστε καὶ θὰ εἴμαστε πάντα Νικητές. Οἱ ἤττες μας προήλθησαν ἔπειτα ἀπὸ προδοσίες καὶ ὅταν μᾶς πολεμούσαν ὕπουλα, ποὺ τὸ τελευταῖο διάστημα συμβαῖνει κατὰ κόρον· φυσικὰ ἀναφέρομαι σὲ αὐτὸ ποὺ λαμβᾶνει χώρα τὰ τελευταία πενήντα (50) χρόνια τουλάχιστον.
Μᾶς ἐπιβάλουν τὴν μίξη τῶν φυλῶν (ὄχι τὴν συνεργασία των) μὲ πρόσχημα τὸ κίνημα τοῦ Ἀντιρατσισμοῦ καὶ τὴν ἰσότητα (ὄχι ἰσονομία) τῶν Ἀνθρώπων. Ταυτόχρονα προωθοῦν τὸ θεώρημα Φαλμεράγιερ περὶ Ἰνδοευρωπαϊκῆς φυλῆς καὶ τὸν Ἀφροκεντρισμό.
        Ἐν κατακλείδι εἴμαστε στὴν τελικὴ εὐθεία γιὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ Σιδηροῦ γένους, τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Νεμέσεως καὶ τὴν Δημιουργία τοῦ νέου γένους. Μηδὲ πρὸ τοῦ τὲλους μακάριζε, γιὰ νὰ συμβῇ αὐτὸ θὰ περάσουν δυόμισι χιλιάδες (2500) χρόνια ἔως ὄτου ἔρθῃ τὸ πλήρωμα τοῦ Χρόνου.

Δᾶφνη Λυκόφωτος

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ...

        Τὸν τελευταῖο καιρὸ συμβαίνουν διάφορα ἀνὰ τὸν κόσμο κυρίως μὲ αἰτία τα οἰκονομικά καὶ γεωπολιτικὰ συμφέροντα, δημιουργεῖται ἀπὸ τοὺς ἰδεολόγους καὶ τοὺς ῥομαντικοὺς τὸ μεγᾶλο, πολλὲς φορὲς καὶ ἀναπάντητο, ἐρώτημα: ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν αὐτά;

        Θὰ ἤθελα νὰ ξεκινήσω λέγοντας τί συμβαῖνει ἀπὸ κτίσεως κόσμου, ἀλλὰ οἱ γνώσεις μου, δυστυχῶς, δὲν φτὰνουν μέχρι ἐκεῖ, ἔτσι θὰ ξεκινήσω ἀπὸ τὰ παιδιὰ τοῦ Ἕλληνα, υἰοῦ τοῦ Δευκαλίωνος καὶ τῆς Πύρρας.

       Ὁ Ἕλληνας ἀπέκτησε τρεῖς γιοὺς: τὸν Αἴολο, τὸν Δῶρο καὶ τὸν Ξούθο. Ἀπὸ αὐτοὺς βγῆκαν καὶ οἱ ἐπὶ μέρους φυλὲς τῶν Ἑλλήνων, με μόνα κοινὰ χαρακτηριστικά τὴν Πελασγικὴ καταγωγὴ (ὄμαιμον), τὴν γλῶσσα (ὀμόγλωσσον) καὶ τὰ ἔθιμα (ὀμότροπον), παρ᾿ ὄλ᾿ αὐτὰ ἕκαστος ἤθελε νὰ ἔχει τὴν μέγιστη ἰσχῦ ἔναντι τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ αὐτὰ τὰ τρία κοινὰ ἦταν ἀρκετὰ ἰσχυρὰ ὤστε νὰ ἀντιτείνονται μαζὶ καὶ ἐνωμένοι σὲ κάθε εἰσβολή ἐνάντια τῆς Ἑλλάδος καὶ προσπάθειας ὑποδούλωσης τοῦ ἔθνους.

        Ἀν ἀνάμεσα σὲ ἕνα ἔθνος, μὲ διάφορες φυλὲς ἰδίου αἴματος, κυριαρχῇ τὸ αἴσθημα τῆς ἐπικράτησης ἔναντι τοῦ ἄλλου, σὲ ἕναν εὐρήτερο χῶρο μὲ πολλὰ ἔθνη τὸ αἴσθημα αὐτὸ γίνεται ἐντονότερο.

        Τὸ ἐμπόριο μεταξὺ τῶν χωρῶν ἦταν πάντα ζωτικῆς σημασίας, ἔνδειξη εὐπορίας καὶ φυσικὰ προσκλητήριο κατακτητῶν. Ἔτσι, χῶρες ποὺ ἔχουν εὔπορα ἐφάφη ἢ πλουτοπαραγωγικὲς πηγές, ἀποτελοῦν κύριο στόχο τῶν ὀργάνων τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Ἀρχικά σταματοῦν ἢ καὶ ἀπαγορεύουν τὴν παραγωγὴ τῆς χώρας τῆς ὁποίας σκοπεύουν νὰ κατακτήσουν, τὴν ἀναγκάζουν νὰ ἐξαρτάται ἀπὸ ἀλλότριες "βοήθειες" καὶ ἀφοῦ τὴν εὐτελίσουν ἐπιτήθενται ἢ τὴν ἐξαγοράζουν. Αὐτὸ ἔπαθαν ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ἀργεντινή, ἡ Ἰσπανία, ἡ Ἰταλία, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Συρία, τὸ Ἰράκ καὶ ἄλλες χώρες ἀνὰ τὸν κόσμο.

        Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ δημιουργεῖται ἕνα ἄλλο ἐρώτημα, ΠΟΙΟΣ εἶναι αὐτὸς ποὺ κεινεῖ τὰ νήματα γιὰ αὐτὲς τὶς ἄνομες πράξεις ἐνάντια στὸ ἀνθρώπινο δικαίωμα νὰ ὑπάρχῃ ὠς Ἔθνος;! Μὰ ποιὸς ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ τὸν περιούσιο λαό (ἐπουδενὶ ἔθνος), ποὺ ὠς βδέλλα ἔχει κολλήσῃ σὲ ὅτι ὑγειές ὑπάρχει, κάνει ἀφαίμαξη καὶ ἀλλοίωση τῶν ἐθνῶν, με τὸν τρόπο τους καὶ προκαλοῦν τὸ μένος τῶν θυμάτων τους καὶ ἀφοῦ φέρουν τὴν κατάσταση ἐκεῖ ποὺ θέλουν παριστάνουν τὰ θύματα καἰ συνεχίζουν τὸ ἔργο τους.

        Αὐτὲς τὶς μέρες δοκιμάζεται η Κριμαία, ἡ ὁποία εἶναι σὲ στρατηγικὸ σημεῖο μέσα στὴν Μαύρη Θάλασσα καὶ τὴν θέλει Ἀνατολὴ καὶ Δύση. Καὶ μὲ αὐτὸ ποὺ γίνεται θέλουν νὰ προκαλέσουν τὸ ἐθνικό αἴσθημα τῶν Ἑλλήνων γιὰ νὰ ἀμπλακοῦμε σὲ πόλεμο μὲ τὴν ἑλπίδα νὰ μᾶς ἐξαφανίσουν.

ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΞΕΛΗΞΕΙΣ... ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΘΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΘΕΣΗ, ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ Η ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ.!

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ DNA ΜΑΣ...

       Ἡ φιλοξενία (ἐτυμολογία ἀπὸ τὸ φιλῶ (= ἀγαπῶ) + ξένος) ἀναφέρεται στὴν πράξη τῆς περίθαλψης καὶ φροντίδας ἑνός ξένου στὸ σπίτι κάποιου. Ἦταν θεσμός γιὰ τοὺς ἀρχαίους νὰ ὑποδέχονται καὶ νὰ περιποιούνται τοὺς ξένους στὸ σπίτι τους. Πίστευαν ἰδιαίτερα στὴν ἰδέα τῆς φιλοξενίας καὶ τὴν θεωρούσαν ἠθικὸ χρέος καὶ ἱερὸ κανόνα τῶν θεῶν. Γι᾿ αὐτό καὶ οἱ ξένοι, ὢς σταλμένοι ἀπὸ τοὺς θεούς, θεωρούνταν πρόσωπα ἱερά, τιμημένα καὶ σεβαστά. Ἐπιπλέον, ὁ τρόπος ζωῆς τῶν Ἑλλήνων (ταξίδια, ἐμπόριο, πόλεμοι) εἶχε ἀποτέλεσμα νὰ βρίσκονται στοὺς δρόμους, σὲ ξένους τόπους, μὲ μεγάλη ἀνάγκη γιὰ κατάλυμα,βοήθεια ἢ προστασία. Μὲ τὸν θεσμό, λοιπόν, τῆς φιλοξενίας, ἔβρισκαν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὰ ποὺ ζητούσαν. Ἐξάλλου, οἱ ξένοι ἦταν καλοδεχούμενοι, γιατὶ ἦταν γιὰ πολλοὺς ἡ μόνη ἐπαφὴ μὲ τὸν ὑπόλοιπο κόσμο καὶ πηγὴ πληροφοριῶν λόγῳ τῆς ἔλλειψης μέσων ἐπικοινωνίας.
      Ὁ θεὸς τῆς φιλοξενίας ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων εἶναι ὁ Πατέρας τῶν Θεῶν, Ζεῦς, μὲ τὸ προσωνύμιο Ξένιος καὶ ἡ Ἀθηνὰ μὲ τὸ προσωνύμιο Ξενία. Ὁ Ζεῦς ἐκτὸς ἀπὸ φιλόξενος ἦταν καὶ τιμωρὸς ὅσων ἐκούσια χλέυαζαν καὶ κακομεταχειρίζονταν ὅσους ἀναζητοῦσαν τὴν φιλοξενία καὶ τὸ ἄσυλο, καθῶς ἐπίσης καὶ τοὺς φιλοξενούμενους οἱ ὁποίοι δόλια ἐκμεταλευόντουσαν τὴν φιλοξενία ποὺ τοὺς προσφερόταν ἀπὸ τοὺς οἰκοδεσπότες. Τραγικὰ παραδείγματα συνεπειῶν ἦταν ὁ Λυκάων καὶ οἱ Μνηστήρες τῆς Πηνελόπης.!
       Ὁ μύθος τοῦ Λυκάοντα εἶναι χαρακτηριστικὴ τιμωρία ἑνὸς οἰκοδεσπότη: Ὁ Λυκάων ἀναφέρεται ὢς ἰκανότατος, εὐσεβής καὶ δίκαιος βασιλιάς, ἐνῶ οἱ γιοὶ του ὢς ἐπώνυμοι ἥρωες καὶ ἰδρυτές πόλεων. Ὠστόσο, αὐτός καὶ οἱ γιοὶ του, ἀσέβησαν πρὸς τὸν Δία ὅταν τοὺς ἐπισκέφθηκε, δίνοντάς του νὰ φάῃ ἀνθρώπινο κρέας γιὰ νὰ διαπιστῶσουν τὴν παντογνωσία του. Ὁ θεὸς ἔσπρωξε μακριὰ του τὸ πιάτο μὲ ἀηδία καὶ εἶτε σκότωσε τὸν βασιλιά καὶ τοὺς γιούς του μὲ τὸν κεραυνὸ του, εἶτε τοὺς μεταμόρφωσε σὲ λύκους σύμφωνα μὲ τὸν Ἀπολλόδωρο. Ὁπότε προσβάλοντας ἕναν φιλοξενούμενο αὐτομάτως προσβάλεις τοὺς ἴδιους τοὺς θεοὺς.!
       Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔχουμε τὴν τιμωρία ἐκείνων ποὺ ἐκμεταλεύονται τὴν φιλοξενία ποὺ τοὺς προσφέρεται χωρὶς νὰ σέβονται τοὺς κανόνες φιλοξενίας. Οἱ Μνηστήρες τῆς Πηνελόπης κατέφτασαν ὅπως προστάζει ὁ Νόμος, φέροντας δώρα καὶ ζήτησαν τὸ χέρι τῆς Πηνελόπης, θεωρώντας ὅτι ὁ Ὀδυσσέας ἦταν νεκρὸς.! Μετὰ ἀπὸ ἔνα διάστημα ἡ ὑποψία γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Ὀδυσσέα ἔγινε πεποίθηση καὶ ἐκμεταλευόμενοι τὴν ἀπουσία του, καταχράστηκαν τὴν φιλοξενία τῆς οἰκοδέσποινας, γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἀδύναμη νὰ ἀντιπαρατεθῇ σὲ 20 ἄντρες καὶ τοὺς ἀκολούθους των, μετατρέποντας ἕναν εὐγενὴ οἴκο σὲ χοιροστάσιο καὶ δὲν σεβάστηκαν τὴν ἐπιθυμία της γιὰ τὴν ἀποχώρησή τους. Αὐτὸ ἦταν τὸ πρῶτο ἀδίκημα, ἀργότερα ὅταν παρουσιάστηκε ὁ Ὀδυσσέας μὲ ὄψη ζητιάνου ποὺ ἀναζητοῦσε βοήθεια καὶ φιλοξενία, διέπραξαν καὶ δεύτερο.! Τοῦ συμπεριφέρθηκαν μὲ τὸν χειρότερο τρόπο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ συμπεριφερθῇ ἄνθρωπος σὲ ἄνθρωπο. Ἡ ἀνταμοιβὴ τους ἦταν ἀντάξια τῆς συμπεριφορᾶς των, ΘΑΝΑΤΟΣ.! Φαίνεται ἀκραῖο; Εἶναι, ἀλλὰ τὰ ἀκραῖα προβλήματα ἀπαιτοῦν καὶ ἀκραῖες λύσεις.!
       Τὴν σημερινὴ ἐποχή, ἔχοντας οἱ ἴδιοι τὸ βαρὺ πλήγμα τοῦ ξεριζωμοῦ, ἡ φιλοξενία σημαίνει περισσότερα.! Λὀγῳ αὐτοῦ τὰ πρώτα κύματα μεταναστῶν πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἡ Ἑλλάδα τὰ ἀγκαλιάσε καὶ τὰ φιλοξενήσε ὑπὲρ τοῦ δέοντος ὠς σὰν νέα Πηνελόπη (λέω Πηνελόπη διότι τὰ κύματα μεταναστῶν φέρθηκαν ὢς μνηστήρες αὐτῆς) καὶ τώρα ποὺ τοὺς ζητείται ἡ ἀποχώρησὴ τους, ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες φαίνονται ἀνυπεράσπιστοι στὶς ὀρδὲς ποὺ συνεχίζουν νὰ ἔρχονται, λείπει ὁ Ὀδυσσέας γιὰ νὰ δώσῃ ἕνα τέλος.! Ὅταν ἔρθῃ, πάντως, θὰ βρῇ τὴν Εὐρύκλεια, τὸν Εὔμαιο καὶ τὸν Φιλότιο νὰ τὸν βοηθήσουν στὴν δύσκολη ἀποστολὴ του καὶ τὴν Πηνελόπη ποὺ ἀποζητᾶ τὴν λύτρωση.!
       Σὲ ἀπόσπασμα τοῦ Θουκυδίδη (Περικλέους Ἐπιτάφιος), ὁ Περικλής ὰναφέρει ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι διατηρούσαν τὴν πόλη τους ἀνοικτή σὲ ὅλους, δὲν ἔδιωχναν τοὺς ξένους καὶ δὲν τοὺς ἐμπόδιζαν νὰ γνωρίσουν τὸν πολιτισμὸ τῆς Ἀθήνας. Mὲ τὸν ὅρο «ξένοι», ὁ Περικλής ἐννοεῖ τοὺς ὑπόλοιπους Ἕλληνες, πλῆν τῶν Ἀθηναίων καὶ ὄχι τοὺς ἀλλοεθνείς. Oἱ μέτοικοι στὴν Ἀρχαία Ἀθῆνα ἦταν Ἕλληνες ἀπὸ ἄλλες πόλεις καὶ ὄχι ἀλλοεθνείς (βάρβαροι, κατὰ τὴν ἀρχαία ἑλληνική ὁρολογία). 
       Τώρα θέλουν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι οἱ πρόγονοὶ μας προσέφεραν φιλοξενία ἄνευ ὅρων καὶ ὅτι κι ἐμεῖς πρέπει νὰ κάνουμε τὸ ἴδιο.!

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, ΕΙΔΑΛΛΩΣ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΘΕΟΥΣ.!

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ....

           Τὸν καιρὸ τοῦ μεσαίωνα οἱ θεραπευτὲς, οἱ ἀστρολόγοι, οἱ ψυχαγωγοὶ καὶ ὅσοι ἀσχολοῦνταν μὲ τὴν Πατρώα θρησκεία καὶ ἐπιστήμες θεωρούνταν δαιμόνιοι (γνώστες) καὶ ἐχθροὶ τῆς νέας ἐποχῆς καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς μαγείας, ἔστω καὶ μὲ ἐνδείξεις, τὸν συλλάμβαναν καὶ τὸν ὀδηγούσαν ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως μὲ τὶς γνωστὲς συνέπειες.! Σήμερον οἱ μάγισσες τῆς ἐποχῆς εἶναι ὅποιος μιλᾶ γιὰ ἔθνος, γιὰ φυλὴ, γιὰ Ἑλλάδα καὶ γιὰ Δικαιοσύνη, πλέον δὲν τὸν ἀποκαλοῦν Μᾶγο ἢ Μάγισσα ἀλλὰ Φασίστα καὶ τρομοκράτη, ἀφήνοντας τοὺς πραγματικοὺς τρομοκράτες ἐλεύθερους νὰ χειραγωγοῦν τὸν Ὄχλο.!

           Ἦρθε καιρὸς νὰ γράψουμε τί πραγματικὰ εἶναι ὁ Ἐθνικιστὴς γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ γιατί τὸν κυνηγοῦν ἀπὸ κάθε ἄκρη της; Τί εἶναι ἡ Δημοκρατία μας καὶ σὲ ποιοὺς ἀπευθύνεται; Ἂς ἀπαντήσουμε ἀναλυτικὰ καὶ μὲ στοιχεία σὲ κάθε μία ἀπὸ τὶς ἐρωτήσεις:

Γενικὸς ὅρος τοῦ ἐθνικιστὴ εἶναι 1.αὐτὸς ποὺ εἶναι τόσο ἀπόλυτα ἀφοσιωμένος στὰ δικά του ἐθνικά ἰδεῶδη καὶ ἀγωνίζεται μὲ τόσο πάθος καὶ φανατισμὸ γιὰ τὴν ἐπικράτησή τους, ὤστε νὰ ἐκδηλώνῃ μιὰ συμπεριφορὰ περιφρόνησης καὶ ἐχθρότητας πρὸς ἄλλα ἔθνη· 2. αὐτὸς ποὺ ἀγωνίζεται γιὰ τὰ δικὰ του ἐθνικὰ ἰδεῶδη μὲ πάθος, ἀλλὰ χωρὶς νὰ παύῃ νὰ ἀναγνωρίζῃ καὶ νὰ σέβεται τὰ δίκαια ἄλλων ἐθνῶν.! Ἡ ἐρμηνεία μὲ τὸ νούμερο ἕνα εἶναι αὐτὴ ποὺ δίνουν οἱ προβοκάτορες οἱ ὁποίοι βλέπουν μάγισσες καὶ ἀγωνίζονται μὲ ἀμέριστο πάθος γιὰ τὴν συγχώνευση τῶν ἐθνῶν καὶ κυρίως τὴν ἐξάληψη τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους.! Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες ἰσχύει ἡ δεύτερη ἐκδοχὴ, ἀπόδειξη ὅτι πολεμᾶμε γιὰ τὸ δίκαιο καὶ ἀμυνόμαστε στὸ ἄδικο, διότι ἡ Νέμεσις καὶ ἡ θεία Δίκη εἶναι στὸ πλευρὸ τοῦ δικαιούχου καὶ οἱ Ἕλληνες δὲν πολεμᾶμε ἐνάντια σὲ θεοὺς.! Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὁ Ἕλληνας ἐθνικιστὴς εἶναι ἡ ψυχὴ της καὶ ὁ μόνος ποὺ θὰ παλέψῃ γιὰ ἐκείνην ἐνάντια σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ θὲλουν νὰ τὴν κατακτήσουν μὲ κάθε μέσον.!

           Ὅταν ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες δὲν ἦταν ὑπὸ κατοχή (ἐξουσιαστικὴ ἢ θρησκευτική) καὶ ἦταν καθ᾿ ὅλα ἐλεύθεροι ἀπὲτρεψαν δύο αὐτοκρατορίες 1. τῶν Ἀτλάντων (σύμφωνα μὲ τὸν Πλάτωνα στὸν Τίμαιο) καὶ 2. τῶν Περσῶν νὰ κατακτήσουν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὰ ἄλλα ἐλεύθερα ἔθνη, ἀπελευθερώνοντας τοὺς ἤδη ὑποταγμένους.! Καὶ ὅλα αὐτὰ οἱ ἐθνικιστὲς Ἕλληνες, πολέμιοι ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἐστιῶν.! Σήμερα, ἔστω καὶ ὑποσυνείδητα, μάχονται γιὰ τὰ ἴδια ἰδανικὰ (προπάντων γιὰ νὰ ξαναγυρίσῃ ἡ Ἑλλάδα στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων) καὶ νὰ μπορέσουν ὅλα τὰ ἔθνη νὰ ζήσουν ἀξιοπρεπῶς στὰ μέρη καταγωγῆς τους.! Λόγῳ αὐτοῦ, οἱ ὀργανωτὲς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, νιώθουν νὰ χάνουν τὸν ἔλεγχο, διότι ἡ σπίθα τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα πυροδότησε τὴν Εὐρῶπη ὄπως κάποτε ἐξάπλωσε τὴν φωτιὰ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν γραμμάτων.! Ἔτσι κάνουν ὅτι ἔκαναν καὶ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεσαίωνα ἀπροκάλυπτα καὶ χωρίς ἐνδιασμοὺς.!

           Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως Δημοκρατία βρίσκεται στὰ συνθετικὰ «δήμος» (τὸ σύνολο ἢ ἡ συνέλευση τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα) καὶ «κράτος» (δύναμη, ἐξουσία, κυριαρχία). Ὁ ὅρος ἐπινοήθηκε κατὰ τὸν πέμπτο αἰῶνα π.χ., στὴν Κλασικὴ Ἑλλάδα, καὶ χρησιμοποιήθηκε κατ᾿ ἀντιδιαστολὴ μὲ τὴν Μοναρχία, τὴν Ἀριστοκρατία καὶ τὴν Ὁλιγαρχία. Σήμερα, στὴν καθομιλουμένη, χρησιμοποιείται συνήθως κατ' αντιδιαστολὴ μὲ τὸν ὅρο Δικτατορία. Ἡ λέξη «κράτος» ἦταν μία ἀπροσδόκητα σκληρὴ λέξη. Στὶς λέξεις «μοναρχία» καὶ «ὁλιγαρχία» τὸ δεύτερο συνθετικὸ «ἄρχω» σημαίνει «κυβερνῶ, ὀδηγῶ, κυριαρχῶ». Εἶναι πιθανὸν ὁ ὅρος «Δημοκρατία» νὰ ἐπινοήθηκε ἀπὸ τοὺς δυσφημιστὲς της ποὺ ἀπέρριπταν τὴν πιθανότητα μίας, οὔτως εἰπεῖν, «δημαρχίας». Ὁποιαδήποτε κι ἂν ἦταν ἡ ἀρχικὴ ἀπόχρωση, ὁ ὅρος υἰοθετήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀθηναίους Δημοκρατικοὺς ὤστε νὰ δηλώνῃ «τὸ πολίτευμα ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο ἡ ἐξουσία βρίσκεται στὰ χέρια τῆς συνέλευσης τῶν ἐχόντων πολιτικὰ δικαιώματα». Ἡ Δημοκρατία μας προστατεύεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα ἀπὸ τὸν καιρὸ ἀκόμα τοῦ Σόλωνος, στὴν νέα ἰστορία συντάχθηκε νέο ἐπὶ καιροῦ Ὄθωνα  τὸ 1843 ἔξω ἀπὸ τὰ βασιλικὰ ἀνάκτορα τὴν σημερινὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων. Τὰ τελευταία χρόνια οἱ κυβερνῶντες βγάζουν ὑπουργικὰ διατάγματα καὶ ὑπουργικοὺς νόμους, παραγκονίζοντας καὶ παραβιάζοντας τὸ Σύνταγμα, τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζει σχεδὸν κανένας ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Τὸ Σύνταγμα ἀπευθύνεται στὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ καὶ σὲ ὅσους ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν πολιτικὰ δικαιώματα εἶναι οἱ αὐτόχθονες καὶ ὄχι οἱ φιλοξενούμενοι, πόσο μάλλον οἱ εἰσβολεῖς.!

          Ἐδῶ τίθεται τὸ θέμα τῆς φιλοξενίας ἡ ὁποία ὑπάρχει ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων καὶ τιμᾶται ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες στὸ πρόσωπο τοῦ Ξένιου Δία. Οἱ φιλοξενούμενοι ἔχουν δικαιώματα ὅπως ἔχουν καὶ ὑποχρεώσεις (δὲν θὰ ἐπεκταθῶ ἐπὶ τοῦ θέματος, θὰ γραφτῇ ἄλλο ἄρθρο ἐν καιρῷ περὶ φιλοξενίας).

         Τὸ Κυνήγι Μαγισσῶν ἄρχισε, οἱ Ἐθνικιστὲς εἶναι στὸ στόχαστρο καὶ μᾶς ὀδηγοῦν ὁλοταχῶς σὲ νέο ἐμφύλιο, ἀν καὶ στὴν πραγματικότητα ἀπὸ τὸ 1945 δὲν σταμάτησε τὸ 1950 ἀλλὰ συνεχίζεται μέχρι καὶ σήμερα μονομερῶς προκαλώντας τὴν ἀντίδραση.

Υ.Γ.  «Ὅταν ὁ Ἕλληνας πάψῃ νὰ εἶναι ἐθνικιστής, θὰ πάψῃ νὰ εἶναι Ἕλληνας» --Ἴων Δραγούμης--

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ! - "ΖΗΤΩ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

ΠΑΣΟΚΙΑ, ΝΕΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, ΣΥΡΙΖΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, Η ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΕΡΕΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ. ΟΛΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΜΠΥ ΕΒΡΑΙΩΣΙΩΝΙΣΤΙΚΩΝ-ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ. ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΨΗΦΙΖΑΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ. Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΤΑΝ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΟΠΟΥ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ ΤΟΝ ΛΑΟ. ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΓΕΤΕ Ο ΕΘΝΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ. Ο ΕΛΛΗΝ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ. Ο ΕΛΛΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΙΝΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΘΝΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ. ΕΞΩ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ, Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΕΝΙΚΕΣ.Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΣ. ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ! ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΦΥΛΕΣ. ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ. ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ: "ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ!" Η ΛΕΞΗ ΞΕΝΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΥΣ "ΞΕΝΟΥΣ" ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ, ΑΛΛΟΦΥΛΟΥΣ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΦΥΛΗ. ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΣΕ ΜΑΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΓΕ Ο ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΛΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΕΙΑΣ ΦΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΞΕΡΕ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΛΕΓΕ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ. ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΓΙΑΤΙ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΚΑΚΟ ΕΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ, ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ, ΕΒΡΑΙΩΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΩΝ ΤΟΥΣ. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΕ. ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΧΑΣΕΙ!! ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!!!
http://www.ektos-alektor.blogspot.gr/

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

       Ἐχθές 17 Νοεμβρίου γιορτάστηκε γιὰ ἀκόμη μία φορά ἡ αἰσχρή ἠμέρα τοῦ Πολυτεχνείου. Οἱ καθηγητές θὰ ἔπρεπε νὰ ντρέπονται νὰ γιορτάζουν αὐτή τὴν ἠμέρα τὴν ὀποίαν ἀνεδείχθησαν οἱ δυνάστες τοῦ σημερινοῦ μας καταντήματος· ἐνάντια τοῦ ὀποίου καθημερινῶς πλέον γίνονται ἀπεργίες, τόσο ἀπό ἐργαζομένους τοῦ ἰδιωτικοῦ ὄσο καὶ ἀπό τοῦ δημοσίου τομέα, κατὰ κύριο λόγο λειτουργούς ὅπως εἶναι οἱ καθηγητές.

    Εἶμαι στὰ σχολεία δέκα ἐννέα ὀλόκληρα χρόνια καὶ μὲ θλίψη μου διαπιστώνω ὅτι τὸ σχολικό σύστημα γίνεται κάθε χρόνο καὶ χειρότερο τόσο σὲ ἐκπαιδευτικές τακτικές ὅσο καὶ στὶς συμπεριφορές μαθητῶν καὶ καθηγητῶν. Ἔχει χαθεί τὸ αἴσθημα τοῦ σεβασμοῦ, ἀλλά δὲν μοῦ κάνει ἰδιαίτερη ἐντύπωση μιᾶς καὶ οἱ καθηγητές πήραν πτυχία ἀπό ἄλλους καθηγητές ἐπιπέδου Ρίτσου· ἐπίπεδο ἀναρχικό καὶ ἀμορφωσιάς.

     Ὁ παππούς μου, ὅταν ἦμουν μικρή καὶ ἔκανα παράπονα γιὰ τὸν τρόπο τὸν ὀποῖο μοῦ φὲρονταν οἱ ἄλλοι μοῦ ἔλεγε ὅτι πρέπει νὰ δείξω πρώτη σεβασμό στούς μικρότερους καὶ νὰ μαθαίνω ἀπό τοὺς μεγαλύτερους καὶ γιὰ νὰ τὸ καταφέρω αὐτό ἔπρεπε πρώτα νὰ σεβαστῶ τὸν ἐαυτό μου. Μὲ τὰ χρόνια προσπάθησα καὶ κατάφερα σὲ ἄλλους νὰ κερδίσω τὸν σεβασμό τους καὶ σὲ ἄλλους νὰ τὸν ἐπιβάλλω. Ἡ ἐπιβολλή δὲν ἔγινε μὲ χειροδικίες ἀλλά μὲ τὸν σκληρό λόγο.

     Μὲ αὐτή τὴ μικρή προσωπική ἰστορία θὲλω νὰ πῶ στοὺς καθηγητές ἀλλά καὶ στοὺς μαθητές ὅτι ὁ σεβασμός εἶναι ἔνα αἴσθημα ἀμοιβαίο· καὶ μὲ τὸν ἐορτασμό αὐτῆς τῆς ἠμέρας τὸ μόνο ποὺ καταφέρνετε εἶναι νὰ μὴν ἀσχολεῖται κανείς σοβαρά μαζί σας. Πῶς γίνεται κάποιος ἀπό τὴ μία νὰ ποτίζῃ τὰ μυαλά τῶν μαθητῶν κατὰ τοῦ κατεστημένου καὶ ἀπό τὴν ἄλλη ὅταν βρίσκει εὐκαιρία νὰ τοὺς τιμά μὲ τρόπο τὸν ὀποῖον ἐορτάζουμε καὶ τιμοῦμε τὶς Ἐθνικές μας ἐπετείους; Στὸ ὀποῖο Πολυτεχνεῖο δὲν ὑπήρχε οὖτε ἔνας νεκρός, ἀκόμα καὶ ἡ κεφαλή τοῦ ἀναγκεφάλου ὑποκριτή καθηγητοῦ εἶναι ψευδής, διότι ὁ συγκεκριμένος καθηγητής ἦταν ὁ μόνος “ἀποθανών” ποὺ κατέθετε στεφάνι μνήμης στὸν ἐαυτό του μέχρι τὸ ογδόντα τέσσερα καὶ δὲν εἶπε ποτέ του τῆν ἀλήθεια. Καὶ οἱ ἐκπαιδευτικοί ποὺ συνεχίζετε τὸ παραμύθι, εἶστε τὸ ἴδιο ὑποκριτές καὶ κακοί ἠθοπλάστες τῆς νέας γενιάς, ἡ ὀποία τυγχάνει νὰ εἶναι καὶ τὸ μέλλον αὐτῆς τὴς χῶρας.

    Οἱ μαθητές ἀπό τὰ πρώτα κι ὅλα σχολικά τους χρόνια θεωροῦν τὸ σχολεῖο παιδική χαρά χωρίς κανόνες, σὲ αὐτό βέβαια βοήθησαν πολλοί οἱ ἐκπαιδευτικοί, οἱ ὀποίοι οὐδέποτε δίδαξαν τί σημαίνει τάξη καὶ ὀρθή συμπεριφορά, παρὰ μόνο χάϊδευαν τὰ αὐτιά τῶν μαθητῶν τους. Οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν ἀπό τὴν ἄλλη στὴν πλειοψηφία τους ἀναλφάβητοι ἔχοντας βγάλει μόνο δημοτικό ἢ γυμνάσιο, λανθασμένα ἀποποιοῦνται τῶν εὐθυνῶν τους καὶ ἀφήνουν ἐξ ὀλοκλήρου τὴν ἐκπαίδευση καὶ τὴ μόρφωση στοὺς ἐκπαιδευτικούς οἱ ὀποίοι δὲν εἶναι ὅλοι τους μορφωμένοι παρ' ὅλο που εἶναι γραμματιζούμενοι μὲ πτυχία ἀπό ἰδίου ἐπιπέδου ἐκπαιδευτικοῦ σηστήματος, τὸ ὀποῖο ἔχει κάνει τοὺς χῶρους ἐκπαιδεύσεως προτεκτοράτα κομματικῶν ἐπιλογῶν καὶ ἐξουσιῶν.

  Ἐντέλει ὁ σκοπός τοῦ σχολείου εἶναι νὰ βγάλῃ ἀνθρώπους στὸν κοινωνικό κόσμο μὲ ὀλοκληρωμένη προσωπικότητα καὶ λογική σκέψη, ὤς τὲ νὰ μὴν ἐπαναληφθοῦν οἱ σημερινές καταστάσεις ἐξευτελισμοῦ καὶ νὰ ἀποφεύγουν οἱ νέες γενιές τὴν προσβολή τῆς νοημοσύνης τους καὶ τῶν ἰκανοτήτων τους. Ὁ σκοπός τῶν μαθητῶν θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐξέλιξη τῆς προσωπικότητάς τους ἐκμεταλευόμενοι τὰ ἐφόδια ποὺ λαμβάνουν ἀπό τὸν περίγυρό τους καὶ νὰ ἀντιμετοπίζουν τὶς καταστάσεις τὶς ὀποῖες συναντοῦν μὲ τὴ δαίουσα σοβαρότητα ποὺ ἀναλογεῖ στὶς καταστάσεις.